Od lat 50 XX w. podzespoły elektroniczne na bazie połączeń ołowiowo-cynowych znajdowały zastosowanie w wielu różnorodnych wyrobach elektronicznych, takich jak: telewizory, komputery, lodówki, pralki, telefony , elektronika samochodowa, sprzęt oświetleniowy czy sprzęt medyczny. W wyrobach elektronicznych ołów jest bardzo rozproszony i bardzo trudny do odzysku. Na tak ogromne zużycie ołowiu w elektronice, składają się miliony ton odpadów elektronicznych składowanych na wysypiskach. Dla przykładu: w Europie w roku 2000 ilość odpadów elektronicznych wynosiła 6 milionów ton, w tym było 25 milionów komputerów i maszyn biurowych, a prognoza Komisji Europejskiej przewiduje podwojenie tej liczby w tym roku. Można zatem powiedzieć, że zastosowanie ołowiu w wielu wyrobach elektronicznych, trafiających po zużyciu na wysypiska śmieci, stała się zasadniczą przyczyną konieczności przejścia przemysłu elektrycznego i elektronicznego na lutowanie bezołowiowe. Nie powinniśmy się, więc przyczyniać do powiększania tych składowisk groźnych dla zdrowia i życia odpadów i nie wyrzucać komputerów, ale je reanimować, by mogły służyć jeszcze wiele lat.
Zalegające na wysypiskach komputerowe śmieci z ołowiem podlegają procesom chemicznym i atmosferycznym utleniania i rozpuszczania. Kwaśny deszcz, będący wynikiem zanieczyszczenia atmosfery, działa na ołów o różnym stopniu utlenienia, czyli na różnego rodzaju tlenki ołowiu. Tlenki ołowiu rozpuszczają się w kwasach, tworząc trujące, rozpuszczalne w wodzie związki ołowiu, które mogą przenikać do gleby, a dalej do wód gruntowych i do naturalnych zasobów wody pitnej. To wszystko spowodowało się zmianę technologii w elektronice i przejście z technologii cynowo-ołowiowej na bezołowiową.
Aby uniknąć wyrzucania przez klientów uszkodzonych części po naprawach na wysypiska śmieci, wszystkie części elektroniczne zdemontowane podczas procesu naprawy przekazujemy firmom zajmującym się utylizacją i raportujemy ściśle ich ilość, do Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska. Do czego jesteśmy prawnie zobowiązani.